Brief aan Van Agt

Geachte heer Van Agt,

Zoals in mijn vorige blog vermeld heeft u donderdag 19 april jl. een lezing gegeven aan de Erasmus Universiteit te Rotterdam. Deze lezing werd georganiseerd door de Islamitische studentenvereniging IQRA.

Ik heb over uw lezing al enige zaken aan de orde gesteld. Nu heb ik een aantal vragen voor u.

Al deze vragen hebben betrekking op de context van het Israëlisch-Palestijns conflict. Context, omdat ik zeer weinig context heb vastgesteld in uw lezing en het daarmee als bijzonder eenzijdig en gevaarlijk heb ervaren.

Laten we beginnen bij het eind van uw lezing, waarin de vraag gesteld werd of Israël niet het kankergezwel is in het Midden-Oosten, dat weggesneden dient te worden.

U wilde niet zover gaan het bestaansrecht van Israël te ontkennen. Tenslotte had "de wereld", de United Nations bij meerderheid van stemmen besloten land aan Israël toe te wijzen.

U wees eerder die avond op het feit dat "de piepjonge staat Israël op de tweede dag van zijn bestaan aangevallen werd door 5 omliggende Arabische naties, die de oprichting en daarmee het bestaan van de staat Israël niet erkenden". Ook heeft u op andere momenten tijdens uw lezing verwezen naar Internationaal recht en vooral de schending daarvan. Uiteraard dan alleen gewezen op de vermeende schending daarvan door Israël…..

Vraag: context Internationaal Recht

Indien u het naleven van Internationaal Recht zo belangrijk vindt en het hoogste gezag toekent aan de Verenigde naties (waarvan iedereen hopelijk weet dat die politiek gedomineerd wordt door een meerderheid van Arabisch/Islamitische landen (en die dus op voorhand Israël afwijzen) ) , zou u dan niet , volgens uw eigen normen, moeten beginnen bij het begin en de Arabische Landen aanwijzen als hoofdschuldigen van het nog immer voortdurende Arabisch-Palestijns-Israëlisch conflict, omdat zij vanaf dag 1 Israël niet geaccepteerd hebben, een oorlog zijn begonnen en nog steeds geen vrede hebben gesloten met Israël en deze staat dus niet erkend hebben? Dient u dus het Arabisch/Islamitisch leiderschap niet in de eerste plaats te veroordelen voor het door u vermeende immer voortdurende tragisch lijden van het Palestijnse volk ?

Aan het begin van uw lezing presenteerde u trots dat uw organisatie The Rights Forum bestaat uit tal van wetenschappers / juristen. Misschien ook eens goed om contact op te nemen met Universitair hoofddocent Dr. Matthijs de Blois, die een zeer verhelderend boek heeft geschreven over de juridische betekenis van de ontstaansgeschiedenis van Israël. Voor u en de lezers van deze blog: hier kunt u dit belangwekkende boek bestellen: http://christenenvoorisrael.nl/winkel/boeken/2054-israel-een-staat-ter-discussie-dr-matthijs-de-blois-1250

Ik heb me ook afgevraagd hoe uw mening zich verhoudt tot uw "persoonlijke context".

U bent van Katholieke huize. De Christelijke kerk kent vanaf de eerste kerkvaders en haar grondlegging/oprichting een sterk antisemitisch karakter. Zo is bij het Concilie van Nicea 325 nC. vastgelegd dat christenen alle Joodse gebruiken, Joden waren overigens de eerste Christenen, feesten en gewoonten moesten afzweren.

2.000 jaar lang heeft de Kerk uitgeblonken in verschrikkelijke daden

tegenover het Joodse volk.

Een ander gerespecteerde kerkvader, Luther, heeft middels een 7-

puntenplan getracht de Joden uit het openbare leven te verstoten. Hitler heeft elementen overgenomen uit dit plan en Luther uitgeroepen tot een van de grootste Duitsers aller tijden. U kent de uitkomst: 6.000.000 Joden vermoord.

Vraag : Context Persoonlijke ontwikkeling:

In hoeverre is uw Christelijke overtuiging, voortkomend uit een zwarte Christelijke geschiedenis t.a.v. het Joodse volk, bewust of onbewust, van grote invloed op uw benadering van het Palestijns-Israëlisch conflict ?

Tijdens uw lezing heb ik u overigens met geen moment horen spreken over de mogelijkheid dat dit conflict ten diepste een geestelijk/religieus conflict zou kunnen zijn. Gezien uw publiek was het een unieke mogelijkheid deze vraag voor te leggen aan uw toehoorders, die voor 99% bestond uit moslims.

Op Hamas TV worden in kinderprogramma's Joden voorgesteld als apen en varkens en wordt gezegd dat Joden het heilige land bevuilen. De Palestijnse overheid tracht via een geraffineerde campagne de Joodse geschiedenis van Jeruzalem uit te wissen door te ontkennen dat er een Joodse Tempel op het Tempelplein heeft gestaan en wordt Jezus tot Palestijn verklaard. En al eeuwen lang is de Gouden Poort dichtgemetseld en zijn er graven van moslims voor deze poort aangelegd. In de bijbel, ook in uw katholieke bijbel, staat toch echt een heldere en duidelijke beschrijving van Gods geschiedenis en handelen met het Joodse volk en hoe God Zijn volk het land liet innemen en bevolken.

Vraag: religieuze context:

Het feit dat de Arabische wereld, met het Palestijns leiderschap voorop, tracht de geschiedenis van Jeruzalem te ont-Joodsen, hoe verhoudt zich dat tot uw bijbel en wat zegt dat over de geestelijke c.q. religieuze dimensie van dit conflict ?

Uw lezing is een lange tirade tegen Israël, die u voorstelt als Goliath vechtend tegen het arme David, de Palestijnen. Op zich al een kromme vergelijking, als u de uitkomst kent.

     

U spreekt echter over het Palestijnse VOLK. Nu heb ik me de afgelopen tijd echt suf gezocht naar de geschiedenis van dit door u omarmde volk. Mogelijk dat ik bij de verkeerde boekwinkels kom, maar u kunt vast mijn volgende vraag beantwoorden.

Vraag: historische context:

Kunt u mij 3 Palestijnse leiders noemen van een soeverein Palestijns volk, natie, land, die regeerden over "Palestina" in de periode voor 1948 ? Of moet ik 1967 als jaartal nemen, want rond die tijd kom ik in de boeken pas voor het eerst de term "Palestijns Volk" tegen?!

Punt is namelijk ook dat ik in de reisverslagen van handelsreizigers uit de 18de en 19de eeuw lees dat het huidige Israël in die tijd dor en leeg was, vol distels en stenen en haast onbewoond. Klinkt haast bijbels, zou je kunnen zeggen. Afgezien van enkele bedoeïenstammen en achtergebleven Joden was er volgens deze reizigers geen kip te bekennen.

Overigens is het als het goed is ook in uw bijbel voorzegd dat God de afstammelingen van Ismaël rijk zou zegenen. Nou volgens mij kunnen we wel vaststellen dat dit waarheid blijkt te zijn. Een rijke islamitische geschiedenis, een enorm grondgebied (640 keer groter dan Israël) en enorme rijkdommen aan natuurlijke grondstoffen zijn in het bezit van de Arabisch/islamitische naties.

  

Toch wel bijzonder, zeg maar wrang, is het dan te moeten concluderen dat van het allereerste begin van dit conflict deze rijk gezegende naties het enorm laten afweten t.o.v. hun Palestijnse broeders. In Libanon, Jordanië, Egypte en Syrië zijn het tweederangsburgers met minder rechten. Toch wenst u keer op keer Israël als apartheidsstaat te duiden en Israël te beschuldigen van genocide.

Nu gaat het nieuws snel, misschien sneller dan u kunt bijhouden, dus u zou wat gemist kunnen hebben. Daarom vertel ik het u maar dat Fatah afgelopen week Hamas heeft beschuldigd van het economisch uithongeren van de Gazaanse bevolking.

Vraag: context Mensenrechten:

Wat zegt bovenstaande ten diepste over de motieven van de broedervolken en eigen leiders dat zij blijkbaar meer waarde hechten aan de strijd tegen Israël dan dat ze geven om het lot van hun eigen “broeders” en bevolking in de Palestijnse gebieden ?

Welke mensenrechten verdedigt u en wie zou u daar nog meer op kunnen aanspreken ?

Geachte heer Van Agt, beste Dries, er komt een uitspraak in mij naar boven......een zin die de geschiedenis van de afgelopen 65 jaar samenvat en die mij maar niet los wil laten. Een zin die mij de toekomst ook doet vrezen, een zin die mijn verlangen naar de spoedige terugkeer van Jezus doet aanwakkeren, namelijk:

"Zolang de haat tegen Israël groter is dan de liefde voor hun eigen kinderen, zal er geen vrede komen"

U weet vast wie deze uitspraak heeft gedaan.

Ik wil u vragen uw eigen hart en motieven te onderzoeken, de context van het conflict te verbreden en mee te nemen in uw overwegingen en naast Israël ook de omliggende landen aan te spreken op hun rol in dit conflict en aan te spreken op hun bijdrage aan de oplossing om het lijden van zowel Palestijnen als Joden te beëindigen.

Maar misschien moeten wij wel samen, vertrouwend op God en Zijn plan met deze wereld, het overlaten aan de Almachtige en bidden: Here Jezus, kom spoedig terug.

Maranatha !