donderdag 17 juli 2014

Er is geen uitzicht op vrede voor Israël


Israël wordt geacht tot een alles omvattende vredesregeling te komen met de Palestijnen. Dat zou tevens de vijandigheid met de omliggende Arabisch Islamitische landen wegnemen.  Vaak wordt gehoord dat “het Israëlisch Palestijns conflict de bron is van alle ellende in de regio, zo niet van de hele wereld”.

Zo’n vredesregeling is echter onmogelijk. Het Handvest van Hamas is daarin volstrekt helder. Artikel 13 van dit handvest  stelt heel duidelijk dat iedere vredesregeling met Israël tegenstrijdig is aan de principes van de “Islamitische Verzetsbeweging”. “Het Nationalisme van Hamas is onderdeel van onze religie”.  Hamas is en zal dus nooit een partner zijn voor duurzame vrede

Hamas is eerder al wel tijdelijke wapenstilstanden overeengekomen met Israël, maar die vallen binnen goed Arabisch Islamitisch gebruik onder het principe van de zo genoemde “Hudna”.
Moslims mogen met niet-moslims een Hudna aangaan, voor maximaal 10 jaar, maar mogen die op ieder willekeurig moment weer verbreken.

Een dag na de gesloten Oslo-akkoorden verwees Arafat, leider van de PLO (Fatah fractie) hier naar en gebruikte voor de akkoorden ook de term Hudna. Hudna is een strategische overeenkomst en wordt gebruikt op momenten dat het moslims niet lukt om de overwinning te behalen. De wapenstilstand  kan dan helpen om bijvoorbeeld de militaire slagkracht weer op te bouwen.  Arafat gebruikte het voorbeeld van  Mohammed, die  in het jaar 628 ook een Hudna sloot met de ongelovige stammen van Quraish in Medina.

Met deze wetenschap is het natuurlijk luguber Israël te dwingen tot allerlei gevaarlijke concessies in het kader van het “land-voor-vrede” principe. De tijd heeft dit principe echter ook al ingehaald, nu ISIS door het Midden-Oosten raast en op de poorten van Libanon en Jordanië klopt. Het opgeven van de achtertuin, Judea en Samaria, bij velen bekend onder de naam Westbank, opent de deur voor dit soort terreurgroepen om het toch al smalle landje Israël in de rug aan te vallen. Het is dus begrijpelijk dat , levend in een zeer vijandige omgeving, Israël  inzet op verdedigbare grenzen, en daar hoort de Jordaanvlakte dan ook gewoon bij.

Wat bezielt Hamas echter om steeds, in 2006, 2008, 2012 en ook nu weer, de confrontatie te zoeken met Israël, wetende dat Israël zich moet en zal verdedigen, maar dat dit onder de eigen Gazaanse bevolking vele slachtoffers tot gevolg zal hebben ? Israël is vele malen sterker, militair valt er niets te winnen voor Hamas. Je kunt veel zeggen van de leiders van Hamas, maar zij zijn zeker niet dom. Waarom dan toch steeds de confrontatie zoeken ?

Hamas is niet uit op een militaire overwinning, maar is uit op een overwinning op het internationale politieke vlak en heeft het doel de publieke opinie voor zich te winnen. Triest genoeg gebruikt het daar iedere slachtoffer aan Palestijnse zijde voor. Hoe meer doden, hoe meer de afkeer van Israël, hoe verder het draagvlak afneemt voor Israël, hoe meer Israël tot een paria van deze wereld wordt, hoe meer de wereld Israël-moe wordt. Haast profetisch zou je zeggen, nietwaar ?

Hamas speelt dus een buitengewoon geslepen en luguber spel, gebaseerd op een lange termijn strategie, met als doel delegitimatie van de staat Israël. Israël zit gevangen tussen  de radicale lieden van Hamas en de “gematigde” lieden van Fatah, maar allebei zijn ze niet daadwerkelijk uit op vrede.

Daarnaast grijpt de terreur van allerlei Islamitische groepen om zich heen in het Midden-Oosten, die elkaar allemaal bevechten, maar het over een belangrijk ding wel eens zijn: Israël moet van de kaart geveegd worden, geheel Palestina moet bevrijd worden van de Joden.

Helaas wordt deze mening steeds vaker gedeeld, ook in onze achtertuinen, blijkens de Pro-Palestina demonstraties in Den Haag (inclusief Hakenkruizen) , de aanval in Parijs op synagogen, de aanslag in Brussel op Joden,  de oproep tot het boycotten van Israëlische producten et cetera.


De wereld wordt Israël moe, de richting waarin dit alles zich begeeft is helder: Israël wordt geen vrede gegund, tenzij het zichzelf verloochend en een vrede sluit die geen vrede is, een schijnvrede.

zondag 13 juli 2014

Israel als vuurtoren in deze wereld

De titel zal mogelijk al bij sommige de nekharen overeind doen komen. Toch is het de moeite waard om even verder te lezen. Deze blog gaat vooral niet over de daden van Israel, maar vooral over de omgeving waarin Israel zich bevindt.

In de jaren 20-30-40 van de vorige eeuw was de hoogste Arabische vertegenwoordiger in het Brits Mandaat gebied Palestina, onderdeel van het voormalige Ottomaanse rijk, de Moefti van Jeruzalem, genaamd Amin al-Hoesseini. Zijn vader was al een verfent bevechter van Joodse immigranten en hij stapte dan ook probleemloos in de voetsporen van zijn vader.
In 1920 werd Amin al voor 10 jaar veroordeeld door de Britse machthebbers, omdat hij verantwoordelijk werd gehouden voor de Nebi-Musa pogrom die uitbrak in de Joodse wijk van Jeruzalem.

Vreemd genoeg werd al-Hoesseini al snel amnestie verleend en werd hij benoemd tot moefti van Jeruzalem en ook benoemd als president van Moslem Supreme Council en van het Islamitische Hof.
Zo werd hij snel in die jaren de belangrijkste vertegenwoordiger van de Arabisch Islamitische inwoners van het Brits Mandaat gebied en werd hij ook razend populair in de omliggende Arabisch Islamitische landen. Hij werd in feite de grote motor van de Arabisch  Islamitische bevolking in de regio in hun strijd tegen de vorming van een Joods Nationaal Tehuis in de streek Palestina, dat conform de besluiten en toezeggingen van de Volkenbond aan het Joodse volk was toegewezen en waar de Britten de opdracht voor hadden gekregen om de randvoorwaarden te creëren die het vormen van zo'n Joodse staat mogelijk moest maken.

Ruim voor het uitroepen van de Joodse staat op 14 mei 1948, in vervolg op resolutie 181 van de Volkenbond in 1947, werden de Joodse inwoners al zeer regelmatig aangevallen. In 1931 was er al een vreselijke slachting in Hebron onder Joodse inwoners door militieleden die onder leiding stonden van deze al-Hoesseini. In deze tijd werden ook over en weer vergeldingen cq. aanvallen uitgevoerd, om hier mee aan te geven dat de strijd niet begon op 15 mei 1948, toen een aantal omliggende landen de net ontstane / uitgeroepen staat Israel aanvielen en weer van de kaart wilden vegen.

Vanaf het streven naar een Joods Nationaal Tehuis, de Zionistische beweging kreeg echt vorm rond 1895 via Theodor Herzl, die ook het boek "Judenstaat" schreef, tot aan 14 mei 1948 was er dus al een strijd gaande tegen Joodse inwoners van de landstreek Palestina en tegen de Joodse immigranten die het groeiende antisemitisme in Europa in de tweede helft 19de eeuw en eerste helft 20ste eeuw ontvluchtten. Toen al kwam het verzet voort uit zowel Arabisch Nationalistische als Islamitische religieuze motieven.

Via de onafhankelijkheidsoorlog die uitbrak op 15 mei 1948, en de Suez crisis in 1956, belanden we bij de 6-daagse oorlog in 1967. De omliggende Arabisch/Islamitische landen spreken oorlogstaal tegen Israel, dreigen Israel van de kaart te vegen en bouwen een enorme troepenmacht op langs de grenzen met Israel. Israel wil niet af wachten en besluit, onder druk van een massale aanval van de omliggende landen, de eerste klap uit te delen. Met een verbluffend resultaat: in 6 dagen worden de vijandelijke legers verslagen en wordt erger voor Israel, vernietigd worden, voorkomen.
Het is in deze verdedigingsoorlog dat zowel Gaza, de Sinai als Judea en Samaria (de Westbank) worden verovert op respectievelijk Egypte en ....Jordanië.

Van een soeverein Palestijns land was in die tijd nog helemaal geen sprake. Alle inwoners, Arabier of Jood, werden Palestijn genoemd.  Drie jaar eerder in 1964, werd echter de PLO opgericht als "belangenbehartiger van het Palestijnse volk". Alleen werd door de PLO met het Palestijnse volk uitsluitend de Arabische inwoners bedoeld.

In 1987 werd Hamas opgericht. Deze terroristische beweging is vooral gestoeld op Islamitische uitgangspunten, zoals u kunt lezen in het Handvest van Hamas dat eenvoudig te vinden via Google. Uit al deze artikelen blijkt vooral het religieuze karakter van hun strijd tegen de Joden. Enkele voorbeelden:

Uit de inleiding van het Handvest:
 “In naam van Allah de Almachtige en de Barmhartige. U, moslim, bent het beste volk dat uit de mensheid is voortgekomen. Israël zal voortbestaan totdat u het vernietigt. Onze strijd tegen de Joden is immens, een stap die tot grotere stappen leidt. Onze organisatie is slechts één legereenheid, die door vele eenheden uit de grote Arabische en Islamitische wereld wordt ondersteund, totdat de vijand is vernietigd en Allah’s overwinning zegeviert.”
Artikel 7 : De dag des Oordeels komt niet totdat moslims alle Joden ter dood hebben gebracht, totdat de Jood zich achter stenen en bomen verstopt. De stenen en bomen zullen zeggen: “O, moslims, o, Abdoela, er is een Jood achter mij, kom, en doodt mij”. Alleen de Gharkadboom zegt dit niet – want het is een Joodse boom

Artikel 11:Palestina is een islamitische Wakf, bestemd voor toekomstige moslimgeneraties tot de dag der Oordeels. Een deel noch een geheel mag worden ontheiligd of opgegeven. Geen enkel land, koning, president, of organisatie, Palestijns of Arabisch, mag dat doen. Palestina is islamitisch Wakf-land, bedoeld voor moslims tot de Dag des Oordeels. Dit geldt voor Palestina en alle andere landen die de moslims met geweld veroverden, want hierdoor zijn deze landen geheiligd voor moslimgeneraties tot het einde der dagen.”

Artikel 13:“Zogenaamde vreedzame oplossingen en internationale conferenties zijn in tegenspraak met de beginselen van Hamas. Dat is slechts tijdverspilling en zin loze moeite.
De Palestijnen weten wel beter dan dat ze toestaan dat hun toekomst, hun rechten, hun lot op die manier tot speelbal worden gemaakt. Jihad is de enige oplossing.”

Uit bovenstaande artikelen blijkt duidelijk dat in de eerste plaats de Islamitische identiteit, het religieuze karakter, leidend is in de strijd van Hamas tegen Israel. Nog steeds, vaak, door veel mensen wordt dit echter niet herkend, erkent of ontkent.

Waarom is de vaststelling dat het in de eerste plaats een religieus gemotiveerde strijd is zo belangrijk ? Israel dwingen tot concessies en opgeven van land is hiermee Israel in groot gevaar brengen, omdat het de tegenstanders volledig te doen is om de omvang van het land. Het gaat ten diepste om de aanwezigheid van Joden op "heilig" Islamitisch grondgebied waardoor er geen centimeter ruimte bestemd is voor het Joodse volk. Het Joodse volk is in hun ogen een volk dat vernietigd moet worden. (vandaar ook de samenwerking gedurende de tweede wereldoorlog van de Moefti van Jeruzalem met Hitler's Nazi Duitsland)

Aanwezigheid van Joden op (voormalig) Islamitisch grondgebied is een gruwel voor heel veel Islamieten. In Jeruzalem helemaal, daar waar de Gouden Rotskoepel en de Al Aqsa Moskee staan op de tempelberg. Natuurlijk leven er ook Joden in Marokko, zelfs in Iran, maar zelden hebben zij de zelfde rechten als de andere inwoners en worden ze toch als minderwaardig beschouwd.

De strijd van het Islamitische Hamas, in dit geval tegen Israel, staat echter symbool voor de strijd die op vele fronten op dit moment in het Midden-Oosten wordt gevoerd. Vreemd genoeg gaat de strijd tegen Israel in de eerste plaats onderling over de ruggen van de mede moslimbroeders. IS (voormalig ISIS) en Al Nusra vechten elkaar dood, maar overstijgen hun onderlinge strijd in hun streven Jeruzalem te bevrijden van de Joden. Het is het kenmerk van alle Islamitische terreurbewegingen: hoe groot ook de onderlinge verschillen, zij zijn het echter over 1 ding eens: #freepalestina, maak het Juden-rein. De soenitische terreurgroepen strijden om de macht, terwijl er ook nog een strijd geleverd moet worden tegen de shiitische "broeders"  . Maar zelfs die onderlinge verschillen vallen in het niet t.o.v.  hun gezamenlijk streven Israel van de kaart te vegen.  

Irak is een puinhoop, Syrië is een puinhoop, aan de grenzen van Libanon wordt geklopt, waar het Israël hatende Hezbollah de scepter zwaait, Jordanië wacht met angst en beven de ontwikkelingen in de buurlanden af, Libië is een puinhoop door onderling strijdende Islamitische groeperingen en ..... de olievlek breidt zich als maar uit.

Waar naar toe ? Zelfs buiten het Midden- en Verre Oosten. Bijvoorbeeld naar Europa,....naar Den Haag ! In Frankrijk, Londen, Den Haag etc... wordt er fanatiek gedemonstreerd voor IS, die streeft naar een groot Islamitisch kalifaat waar de Sharia heerst/ geldt. Mensen , die in het Westen mogen genieten en profiteren van alle zwaarbevochten vrijheden, die demonstreren VOOR ISIS...en als het even kan met hakenkruisen en anti-Israëlische leuzen. Vreemd genoeg doen Anti-Israëlische  leuzen het altijd goed onder deze lieden, no matter wat het onderwep is.

En toch, met alle verschrikkingen op ons netvlies in Syrië en bijvoorbeeld Irak, vinden toch heel veel mensen in Nederland dat een demonstratie zoals die zaterdag 12 juli en afgelopen week plaatsvond in Den Haag mogelijk moet zijn. En toch vinden heel veel mensen , ook die kennis hebben genomen van de verschrikkingen uit naam van de Islam in Syrie, Irak en al die andere landen, dat Israel zich #disproportioneel verdedigt in de strijd om hun bestaansrecht. Toch menen deze mensen , ondank de kennis van de andere Islamitische terreurbewegingen, het Israelisch-Palestijns conflict te moeten nivelleren tot een gevecht uitsluitend om land. Was het maar een conflict dat uitsluitend over land gaat, dan was het allang opgelost.

Ten diepste is Israel al 66 jaar verwikkelt in een religieuze oorlog. Nu zijn of raken ook veel omliggende landen in de ban van een agressieve en compromisloze Islam, die streeft naar een totale overheersing.

In Europa en dus ook in Nederland hebben veel allochtone Arabisch-Islamitische inwoners al decennia lang grote sympathie voor de Arabisch Islamitische strijd tegen Israel. Steeds meer van deze mede-Nederlanders hebben symphatie voor de wereldwijde Jihad die dreigt te ontstaan. Zij vertrekken naar landen waar nu de strijd in volle hevigheid gevoerd wordt. Zelfs meisje van 16, opgegroeid in Nederland in Arabisch - Islamitische gezinnen vertrekken naar Syrië. Anderen hebben openlijk het lef in Nederland de gruwelijke terreurgroepen zoals ISIS te steunen tijdens demonstraties. 

Wanneer gaan onze ogen open ? Wanneer gaan wij beseffen dat wat Israel al 66 jaar moet ondergaan, wat nu enkele jaren in Syrië , Irak en andere landen in die hoek gaande is, ook ons te wachten staat ? Doem denken ? of Naïef ?

Houdt de ogen op, leer van de geschiedenis van Israel en de strijd van de afgelopen 66 jaar, kijk naar de gebeurtenissen wereldwijd, van 11 september 2001, tot aanslagen in Madrid en Londen, tot de recente aanvallen in Parijs en Brussel, tot het treiteren van Joden in..... Amsterdam West!

Wanneer zijn wij bereid onze om onze verworven vrijheden echt te gaan verdedigen en niet langer te verkwanselen en wanneer hebben wij de moed onze steun uit te spreken voor het land Israel, dat zich bevindt in een uitzichtloze dorre woestijn van haat en terreur en dat moet vechten tegen steeds groter omliggend streven naar een totale Islamitische overheersing ?

Misschien dat na alle aanvallen van Hamas van de afgelopen dagen en de dreiging van andere terreurgroepen zoals IS en Al Nusra eindelijk onze ogen open gaan. Laat Israel dan de vuurtoren mogen zijn voor het vrije westen om te realiseren dat ook zij in haar vrijheid wordt bedreigd.