Het Westen is medeschuldig aan het toenemende antisemitisme in Europa

Gaza

De oorlog in Gaza, de oorlog tussen Israël en Hamas, duurt nu 3 weken. Er zijn meerdere pogingen geweest om te komen tot een ceasefire, hetgeen steeds is afgewezen door Hamas, of, zoals in het laatste geval men een staakt het vuren van 72 uur was overeengekomen,  grof verbroken door Hamas met een zelfmoordaanslag waarbij twee IDF soldaten omkwamen en waarbij vermoed werd dat een Israëlische soldaat was ontvoerd. 

Drie weken na de start raakt al uit het zicht wat de directe aanleiding voor deze oorlog is geweest.
Er werden drie jonge gelovige Israëlische jongens gekidnapt en vermoord op de Westelijke Jordaanoever door naar alle waarschijnlijkheid 2 Hamasleden, die sindsdien onvindbaar zijn.

Israël is direct een grote zoekactie gestart waarbij veel Hamasleden zijn opgepakt.

Hierop is Hamas raketten gaan afvuren op Israël vanuit de Gazastrook, hetgeen niet onbeantwoord kon blijven door Israël.

Tijdens de oplaaiende gevechten werd duidelijk dat Hamas gebruik maakte van tunnels, die in aantal en omvang vermoedelijk zwaar onderschat zijn geweest door Israël.

Israël moet het probleem van de tunnels , die gebouwd zijn om terreuraanvallen uit te voeren, oplossen en is daarom een beperkt grondoffensief gestart. Helaas loopt de situatie nu volledig uit de hand.

De indirecte aanleiding is echter minstens zo belangrijk.

Het mag geen verrassing zijn dat in 2014 een nieuwe oorlog tussen Hamas en Israël zou gaan uitbreken.  De internationale gemeenschap, onder aanvoering van de VS en ondersteund door de VN en de EU, heeft de Palestijnen en Israël het afgelopen jaar het mes op de keel gezet. Er moest op typisch Amerikaanse wijze toegewerkt worden naar een alles omvattend akkoord in het voorjaar van 2014.

Een dergelijke aanpak gaat volledig voorbij aan de enorme complexiteit van dit conflict. 

Door hardop de deadline te roepen, is er een enorme druk ontstaan op de onderhandelingsteams en zijn er verwachtingen gecreëerd bij de burgerbevolking.

Dat is een enorm risicovolle aanpak geweest, omdat je op voorhand weet dat het niet slagen van de onderhandelingen tot een enorme teleurstelling en hieruit voortvloeiend ook tot enorme woede  zal leiden.  Het uitroepen van een derde intifada  zou geen verassing moeten zijn als gevolg van het opnieuw mislukken van de besprekingen.

De ontvoering van de drie Joodse jongens, het in brandsteken van een Palestijnse jongen als vergelding en de oorlog die is uitgebroken, is slechts de katalysator van de smeulende woede die aanwezig is mede als gevolg van de verwachtingen die niet zijn waargemaakt door de onderhandelaars onder begeleiding van het Westen, met de VS voorop.  Het hardop stellen van een deadline door de VS is  een blunder van ongekende omvang.  Het is helaas niet de eerste blunder van de VS, c.q. Obama/Kerry en voorgangers. Hamas heeft gehoopt op het niet slagen van de onderhandelingen, een betere aanleiding om de vijandelijkheden op te schalen kun je ze niet geven.

Arabische Lente

Wat al bijna geworden is tot een begrip uit de oudheid is de term “Arabisch Lente” .

Ooit hoopvol begonnen in Tunesië, maar verworden tot een ongekende ramp in veel landen in het Midden-Oosten.

De Amerikanen hebben hierin een kwalijke rol gespeeld. Eerst hebben de VS en haar bondgenoten, onder valse voorwendselen (bezit chemische wapens dat nooit bewezen is cq. gevonden zijn), Irak aangevallen zonder na te denken over het post-Saddam tijdperk. Irak is achtergelaten met een ongekende sektarische strijd tot gevolg en honderdduizenden doden.

In Egypte heeft de VS de Moslimbroederschap ondersteunt wat buitengewoon slecht heeft uitgepakt, in Syrië heeft de VS het Vrije Syrische leger gesteund en daarmee de doos van Pandora geopend. Hetzelfde geldt voor wat de VS heeft achtergelaten in Libië na de dood van Khadaffi. Voor het gemak laten we Afghanistan maar buitenbeschouwing.

De situatie in deze landen is bekend: in Irak, Syrië en Libië heerst complete chaos, allerlei religieuze fanatici zien hun kans schoon dood en verderf te zaaien, waarbij ISIS op dit moment het meest “in het oog springt”.

De Arabische lente, van harte ondersteund door de VS en haar Westerse bondgenoten, heeft geleid tot een verschuiving van politieke dictaturen naar religieuze dictaturen, of heeft op zijn minst de weg vrijgemaakt voor een religieus islamitisch inferno.

Deze ellende straalt ondertussen ook af op Israël, omdat groepen zoals ISIS en andere radicalen de bevrijding van Palestina tot een van hun doelen hebben gesteld. Daarnaast zijn Christenen ook niet langer zeker van hun leven. 

Ondertussen ervaren we ook in Europa de gevolgen van de chaos, de hel, in het Midden-Oosten. Als gevolg hiervan nemen ook hier de spanningen snel toe. De onderhuidse spanning die al een tijd aanwezig is vindt een uitweg over de rug van het conflict in Gaza. Joden in Europa worden op veel plekken bedreigd, de verschrikkelijke jaren 30 van de vorige eeuw herleven. De multiculturele samenleving staat onder hoogspanning, zo niet op barsten.

Alle ellende in het Midden-Oosten wordt door veel westerse Arabieren en moslims de VS en Europa kwalijk genomen en de woede en agressie wordt hier in het Westen afgereageerd op Joden en keert zich tevens tegen de westerse waarden en normen.  Er vinden openlijk Pro-ISIS demonstraties plaats, waarbij hakenkruizen weer in het straatbeeld verschijnen. Het aantal antisemitische uitingen op sociale media is geëxplodeerd en ongekend grof van inhoud. In andere Europese landen worden door Arabieren c.q. moslims synagogen bestormd. In den Haag vinden demonstraties plaats waarbij "Dood aan alle Joden" wordt geroepen, hetgeen volgens Burgermeester Van Aartsen niet betekent dat er grenzen zijn overschreden. Het is maar een summiere opsomming van wat er de afgelopen weken allemaal is gebeurd.

Al met al zijn de ingezette veranderingen in het Midden-Oosten onbeheersbaar geworden voor de VS en Europa en komen de gevolgen hiervan als een boemerang terug in onze samenleving.  Het lijkt echter niet te stoppen op dit moment, de polarisatie neemt overal toe, de messen worden geslepen, de stellingen betrokken.

De vrije westerse wereld heeft hoogmoedig misschien haar waarden en normen willen opleggen aan andere volken, zonder te begrijpen dat dit niet zomaar kan, omdat er anders gedacht wordt, samenlevingen anders in elkaar zitten, de cultuur en samenlevingsverbanden totaal verschillen van het westen.  

In plaats van te wijzen naar de machthebbers van die landen waar het nu hel en verdoemenis is, is het verstandig dat de leiders in het Westen nog eens goed nadenken over hetgeen men heeft aangericht: Een doos van Pandora geopend waarbij tot op zekere hoogte “stabiele” politieke dictaturen omver zijn geworpen en die zijn vervangen voor religieuze dictaturen met een enorm religieus islamitisch inferno in de regio tot gevolg.

Het antisemitische "beest” is hiermee losgelaten. Een beest dat moeilijk opnieuw geketend kan worden.