Veel christenen zijn als Bileam zonder ezelin !

Veel christenen zijn als Bileam zonder ezelin:  Numeri 22-24

De klok tikt ongenadig door. Het is reeds vijf voor 12 en nog steeds bestaat er binnen een grote groep Christenen een ernstige mate van onwetendheid over de achtergronden van het Israëlisch – Palestijns Arabisch Islamitisch Conflict. Vele wensen zich hierin ook niet of nauwelijks te verdiepen. 

Terwijl de spanningen met Iran per dag toenemen nu de dreiging van een Iraanse kernbom steeds realistischer wordt en daarmee ook een noodzakelijke preventieve aanval van Israël uitlokt, neemt echter, ook onder Christenen,  de afkeer tegen Israël toe en komen Israël als land en de Joden als volk steeds meer alleen te staan.

Wat leert de bijbel ons ? God kiest een land en een eigen volk ! In Lev 25:23 zegt God dat het land van Hem is.

23 Land mag nooit verkocht worden, alleen verpand, want het land behoort mij toe en jullie zijn slechts vreemdelingen die bij mij te gast zijn.


In Ezechiël 36 toont God zijn plan voor het Heilige Land. Het Joodse volk zal weer wonen in de bergen van Israël . In vs 22 geeft hij expliciet aan dat hij dit doet om Zijn Heerlijke Naam.

"Zeg daarom tegen het volk van Israël: “Dit zegt God, de HEER: Ik zal ingrijpen, volk van Israël – niet omwille van jou, maar omwille van mijn heilige naam, die je hebt ontwijd bij de volken waar je gekomen bent!"

Om dit te kunnen begrijpen moeten we terug naar de uittocht van het volk uit Egypte en het verhaal van de 10 plagen. God liet dit geschiedden om de volkeren zijn macht te tonen (Exodus 32:12).

Ook nu hanteert God dezelfde methodiek. God brengt Israël  opnieuw in het beloofde land om zijn grote kracht te tonen, door op wonderbaarlijke wijze de jonge staat Israël  te laten overleven gedurende verschillende oorlogen sinds 14 mei 1948 !

De terugkeer naar het beloofde land is geen beloning voor goed gedrag van het Joodse volk, maar door de wonderen die door God zijn geleid, toont God zijn macht en trouw aan zijn eeuwige en onberouwelijke beloften. Israël zal het land bezitten, omdat het de wil van God is ! Ongeveer 60 keer staat in Ezechiël vermeld dat dit alles geschied “Opdat zij zullen weten dat ik de Here ben “. De God van Israël , dus ook onze God, heeft zijn bestaan en macht in het verleden bewezen door zijn handelen met Zijn volk Israël, door de geschiedenis heen en tot op de dag van vandaag.  God vervult zijn beloften gedaan aan het Joodse volk. Deze beloften zijn door de bijbel openbaar voor de gehele wereld! 

Deze boodschap moet nadrukkelijk en standvastig uitgedragen worden binnen de kerken, omdat deze boodschap het woord van God zelf is ! De islamitische volken kennen echter de bijbel niet. Ze weten dan ook niet dat zij met hun anti- Israël houding tegen God ingaan, hem pijn doen, tegen God zondigen. We kunnen hun dan ook nauwelijks veroordelen voor hun houding, maar we moeten hen zeker niet aansporen om tegen het plan van God in te gaan.

Wat het echter lastig maakt voor moslims is dat de terugkeer van het Joodse volk in het land Israël  de waarheid van de koran ondermijnt.

Echter, ondanks de wonderbaarlijke overleving van de staat Israël  te midden van vijandige volken er omheen, weigeren de Islamitische leiders de macht en kracht van de God van Israël te erkennen en daarmee de landbelofte aan Israël te accepteren. Ook dit is voorzegt in de bijbel, Ezechiël 35:13 “Ja, gij hebt een hoge toon tegen mij aangeslagen en grote woorden tegen mij opeengestapeld. Ik heb het wel gehoord”

Als Gods gaven en uitverkiezing echter herroepen kunnen worden, wat zou God er dan van kunnen weerhouden om ook niet de kerk de rug toe te keren ? Waar kunnen wij onze zekerheid dan vandaan halen? Als wij Israël loslaten, Zijn volk, waarom zou God ons dan niet loslaten ?

God brengt Israël  terug om te bewijzen dat hij Heer is. (Ezechiël 36: 23-24).

23 Ik zal mijn grote naam, die door jullie bij die volken is ontwijd, weer aanzien verschaffen. Die volken zullen beseffen dat ik de HEER ben – spreekt God, de HEER. Ik zal ze laten zien dat ik heilig ben; 24 ik leid jullie weg bij die volken, ik breng jullie bijeen uit die landen en laat je naar je eigen land terugkeren.

Een tweestaten-oplossing, Oost-Jeruzalem weggeven, waarin de Oude stad en het Tempelplein zich bevinden, druist in tegen Gods plan. 

Goed bedoelende christenen zonder zicht op Gods plan met Israël , zijn land en volk, moedigen Palestijnen aan het land Israël  te claimen en daarmee te zondigen tegen God !

God geeft ons echter een leidraad voor het hier en nu. De uittocht uit Egypte is als een routekaart voor de gebeurtenissen van deze tijd. Leest u het verhaal van Bileam in Numeri 22-24. De Islamitische leiders trachten door valse argumentatie de leiders van de westerse landen en de VN, ongelovigen en niet Bijbelvaste Christenen, te verleiden om de positie van Israël  te verzwakken.

Iran kan ongehoord grof de Joodse staat beledigen en bedreigen door het een kankergezwel te noemen in het Midden-Oosten, Iraanse leiders krijgen een plek op het podium van de wereldleiders door voor de VN valse toespraken te mogen houden. De Israëlische premier Netanyahu probeert de wereld wakker te schudden, maar wordt nauwelijks serieus genomen. De echte discussie gaat mijn inziens niet over of Iran wel of geen kernbom heeft, maar of Iran en de andere Arabische/Islamitische naties streven naar de vernietiging van Israël. En helaas,....daar kun je maar 1 keer te laat achter komen .

Oh waren wij maar als de Ezelin van Bileam, zodat wij de Engel van de Heer konden zien !

Het morele failliet van vrijheid van meningsuiting

Afgelopen week ontstond er grote commotie door een anti-Islam filmpje.

Op vele plaatsen in het Midden-Oosten, maar ook in Europa, waren er demonstraties van Moslims tegen deze film, waarin moslims op amateuristische wijze geschoffeerd werden.

Dieptepunt was de dood van de Amerikaanse ambassadeur in Libië, die bij deze protesten op beestachtige wijze vermoord werd. Tegelijkertijd zijn er verhalen dat deze moord met voorbedachten rade door Al Qaeda is begaan. Hoe het ook zijn mag, alle demonstraties waren weer een toonbeeld van de intolerantie en schijnheiligheid ten top van de Islamitische Arabische wereld.

De Profeet was beledigd, de moslims gekrenkt, wat de ongeremde haat en wantoestanden zou mogen rechtvaardigen,  aldus de Islamitische wereld.

Dat hier even “vergeten” wordt dat bijna dagelijks in de Islamitische wereld

(kinder-)films worden vertoond waarin Joden als apen, ratten en al het andere mogelijke kwaad worden afgeschilderd zal IK dan maar even vergeten.

Daar waar de Islamitische wereld uit zijn dak gaat van deze film, zo valt Europa over haar voorzitter heen die eerder deze week in aanwezigheid van moslimvertegenwoordigers de film veroordeelde, zonder expliciet de gewelddadigheden in de Islamitische wereld te veroordelen. Hier zou namelijk de vrijheid van meningsuiting in het geding zijn. Hoe smakeloos ook, iedereen moet toch zijn filmpje mogen maken. Het is tenslotte een groot verworven recht dat we hebben verkregen en waardoor we ons ook direct maar moreel superieur achten aan de Islamitische wereld. Vrijheid van meningsuiting, hoe kwalijk, smakeloos, grof en beledigend ook, is het hoogste goed, toch ?

Vrijheid van meningsuiting: het mantra van een moreel failliet westen, waar het begrip beschaafdheid verworden is tot een holle frase. Onder de noemer van deze ultieme uiting van vrijheid, zeggen wat je denkt, in plaats van eerst denken wat je zou kunnen zeggen, is het mogelijk dat politici spreken over bijvoorbeeld “kopvodden-taks” en mag bijvoorbeeld een Hans Teeuwen ongehoord grof zijn, want dat is pas humor en het bewijs van de rijkdom van vrijheid van meningsuiting. Het morele verval van het westen is niet beter te duiden door te wijzen op de “stijl”  van het merendeel van de huidige generatie cabaretiers . “Lache joh, hij was weer super grof”  . Tja, mensen zijn net apen, goed voorbeeld doet volgen….
Pownews vond het deze week direct leuk om maar een aantal filmpjes te tonen waarin Jezus belachelijk wordt gemaakt.

De ongekende en ongeremde grofheid die OOK de westerse wereld kenmerkt, waardoor het mogelijk is Joden, Christenen, Moslims, homo's, politici, gezagsdragers of wie of wat dan ook dat je niet aanstaat maar te schofferen, is juist hetgeen polariserend werkt. Vrijheid van meningsuiting werkt dus als een boemerang en blijkt dus helemaal niet het ultieme te zijn. We zijn hierin volledig doorgeslagen.

Er zit wat mij betreft dus nog een heel andere kant aan alle ophef over het filmpje.

Ja, vrijheid van spreken, schrijven, discussiëren is inderdaad waardevol genoeg om te verdedigen tegenover een intolerante Islam. Maar vrijheid van meningsuiting is niet het hoogste goed.

Daar waar vrijheid van meningsuiting ophoudt, gaat beschaafdheid namelijk oneindig veel verder.

Willen wij het morele gelijk aan onze kant hebben, dan zullen we beschaafdheid na moeten streven in plaats van vrijheid van meningsuiting.

Soms vliegt het mij aan....

Soms vliegt het mij aan,
als ik zie hoeveel stil verdriet er is.
als ik merk hoe woorden kunnen verwonden.

Soms vliegt het mij aan,
als ik naar mijn kinderen kijk en mij afvraag:
hoe zal het later met ze gaan.

Als ik hoor van de beestachtige woede,
van het ongeremde kwaad,
En dat allemaal in naam van de Islam.


Soms vliegt het mij aan,
als ik zie de leegte om mij heen.
als ik merk hoe vaak het eigen geluk zo belangrijk is.

Soms vliegt het mij aan,
als ik naar mijn kinderen kijk en mij afvraag:
hoe zal het later met ze gaan

Als ik hoor van de vernedering en onderdrukking
die een volgeling van Jezus zal moeten ondergaan.


Soms vliegt het me aan,
als ik zie hoe slecht wij elkaar kennen.
als ik merk hoe weinig mensen Jezus erkennen.

Soms vliegt het me aan,
als ik naar mijn kinderen kijk en mij afvraag:
hoe zal het later met ze gaan.

Als ik hoor en zie al het kwaad, in woord en daad.
Als ik zie hoe Israël er steeds meer alleen voor staat.


Toch overwint uiteindelijk steeds weer het vertrouwen.
Dat U niet loslaat hetgeen Uw hand begon.
Dat geslachten gaan en geslachten komen.
Maar dat wij in Uw ontferming zijn opgenomen.
En dat wij mogen bouwen op de vaste grond,
van Uw beloften en Uw verbond.


Heer, kom spoedig terug.

Zionisme, Gods Feesten en hoogmoed...

Afgelopen week hebben 6 theologen een open brief verstuurd met daarin een stellingname tegen het Zionisme onder Christenen. Onder de opstellers bevinden zich o.a. Dr. Steven Paas en anglicaans priester Jos Strengholt.

Ik heb op deze brief al kort gereageerd op de blog van laatstgenoemde, Jos Strengholt. Kern van mijn bezwaar tegen het gedachtegoed van hen heb ik samengevat met de volgende zin:

"They cut the root and stole the fruit."

Jezus is door hen gekaapt en ontdaan van zijn Jood zijn in zijn denken en doen, Gods volk en land is gemarginaliseerd tot een volkje met hun eigen culturele feestjes en gebruiken, maar hebben niets meer van doen met Jezus en Gods plan met deze wereld.

“Maar wij willen laten zien dat de Heilige Schrift geen grond geeft aan een Israëltheologie die het volk, het land en de religie van na-Bijbels Israël op die wijze relateert aan het heil van mensen en derhalve abnormale proporties geeft. (...)”  aldus de opstellers van de brief.

Met andere woorden: het Joodse volk neemt geen bijzondere plek meer in bij en voor God ten opzichte van de andere volkeren in deze wereld.

Een citaat uit de vele opmerkingen door Jos Strengholt in verband hiermee is de volgende : “Als Israël deze feesten als culturele feesten wil vieren, hun feestje. Ik denk dat al die feesten hun volheid (vervulling) hebben gekregen in Jezus en wat hij voor ons deed” 

De Joodse feesten zijn dus een pure aangelegenheid voor Joden die dat willen vieren, maar voor ons Christenen heeft het geen enkele waarde.

Het bewust verbreken van de Joodse wortels c.q. banden met de wortels die ons dragen, is precies het punt waar ik grote moeite mee heb als het gaat om het verstaan van de Bijbel.
In dit kader neem ik de Joodse feesten als voorbeeld om te onderbouwen dat de wortels er wel degelijk toe doen. De Joodse feesten zijn er  niet alleen voor Joden ,maar ook voor Christenen.

Niet dat ik van mening ben dat ook Christenen de 7-grote Joodse feesten moeten vieren, maar wel dat wij door inzicht te verkrijgen in de Joodse context van deze feesten, de Bijbel beter kunnen verstaan en daarmee ook Gods (tijds-) plan met deze wereld, Zijn volk en land.

Dat is dus heel wat anders dan het verwijt dat stelselmatig uit de hoek van de opstellers van de brief doorklinkt dat het Christelijk Zionisme Israël naast of zelfs boven Jezus stelt of dat er voor het Joodse volk een andere weg tot behoud is dan Jezus. De felheid en het continue herhalen van dit verwijt neemt zelfs lasterlijke vormen aan.

Ook ik ben overtuigd van de kerntekst van het evangelie, Johannes 3:16 : “Want  alzo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder, die in Hem gelooft, niet verloren ga, maar eeuwig leven heeft”

Er is maar één weg, voor iedereen…….

Terug naar hetgeen ik in dit artikel wil bespreken, de Joodse feesten als één van de vele mogelijke voorbeelden om aan te tonen dat we niet zonder de Joodse context kunnen om de bijbel en daarmee Gods plan met deze wereld te verstaan en in te zien dat  God weldegelijk nog steeds zijn weg gaat met Zijn Volk.

De Joodse feesten.

God heeft een plan met deze wereld. De vraag is nu of God ook een tijdsplan heeft dat vaststaat of dat zijn plan qua tijd helemaal niet vastligt en dat God Zijn momenten nog niet heeft bepaald.

Zou God in Zijn Woord, dat volgens de bijbel aan de Joden is toevertrouwd (betekenisvol bewaard), mogelijk handvatten geven om de tekenen der tijden te verstaan ? Wij hebben tenslotte ook de opdracht gekregen goed te letten op de tekenen der tijden.

Inzicht in de Joodse feesten geeft antwoord op bovengestelde vragen. Gods feesten hebben namelijk een voorzeggende betekenis en maken hierin precies duidelijk de volgorde van Gods heilsplan met Zijn wereld.

Echter, feesten, feesttijden, tijden…..als wij aan tijden denken, denken we vanuit onze Gregoriaanse kalender, die niet overeenkomt met de Hebreeuwse kalender, de kalender die Jezus en het Joodse volk gebruikten. We zullen dus moeten denken vanuit de Hebreeuwse kalender.

Er zijn  7 grote Joodse feesten, onder te verdelen in voorjaarsfeesten en najaarsfeesten.

Jezus heeft deze feesten nauwkeurig gevierd, nooit afstand van genomen of opgeroepen deze feesten niet meer te vieren.

Interessanter is echter dat Jezus door zijn leven/lijden/sterven en opstandig exact tot op het uur nauwkeurig de voorjaarsfeesten heeft vervuld.

Laten we als voorbeeld het Pesachfeest nemen:

Pesach: Vier dagen voor Pesach moest een gaaf mannelijk lam geselecteerd worden.

Jezus: Jezus  is vier dagen onderzocht en ondervraagd door Farizeeën en Sadduceeën, Annas en Kajafas, Herodes en Pilatus en de moordenaar aan het kruis om een zonde te ontdekken.

Pesach: Op het derde uur werd het lam gebonden aan de hoorns van het brandofferaltaar.

Jezus: Jezus werd op het derde uur gebonden aan het kruis (marcus 15:25)

Pesach: Op het 6de uur  werd begonnen met het slachten van de lammeren.

Jezus: Op het 6de uur werd het duister op de middag van de kruisiging.

Pesach: Op het 9de uur wordt door de Hogepriester het lam geslacht en op de Shofar geblazen.

Jezus: Het is het negende uur waarop Jezus sterft op Golgotha.

Pesach: Het bloed van de lammeren bij het tempelplein werd vermengd met water en stroomde zo door de Hinnom valei.

Jezus: Toen Jezus stierf kwam er ook bloed en water uit zijn zij.

Pesach. De Israëlieten mochten de botten van het lam niet breken. (exodus 12:46)

Jezus: Ook de beenderen van Jezus werden niet gebroken omdat Hij zijn leven al had afgelegd (Joh 19:33).

Met andere woorden: Het beeld van het lam in het O.T. was een voorafschaduwing van het LAM Jezus dat nog moest gaan komen.

Jezus heeft de vier voorjaarsfeesten, zoals het Pesachfeest, het feest van de Ongezuurde broden, het Eerstelingenfeest en het Wekenfeest exact vervuld, tot op het uur !

Het voert nu te ver om de overige voorjaarsfeesten te bespreken.

Er ligt echter nog een fantastische betekenis en belofte verscholen in de Joodse najaarsfeesten, waarvan we op basis van de vervulling door Jezus van de voorjaarsfeesten mogen verwachten dat ook de najaarsfeesten exact  tot op het uur vervuld gaan worden door Hem ! Het is dus zeer interessant om deze najaarsfeesten, het Bazuinenfeest, Grote Verzoendag en het Loofhuttenfeest, nauwkeurig te onderzoeken.

God zegt in Leviticus 23 over de feesttijden: “De feesttijden die gij mij zult uitroepen als heilige samenkomsten, zijn MIJN feesttijden”  Dus geen cultureel feestje van de Joden, maar van en voor God.

Het zijn Gods feesten, waarvan exact bepaald was wanneer zij gevierd moesten worden, als heilige samenkomsten.

Samenkomst, Mikra, betekent repetitie. Feesttijden, Mo’ed, betekent bepaalde tijd of afspraak.

Leviticus 23:1 wordt dan: “De vaste afspraken die gij zult uitroepen als heilige repetities, zijn Mijn afspraken” . Het woord repetities maakt dus duidelijk dat we moeten oefenen, ons klaarmaken voor hetgeen dat komen gaat. De feesten zijn een schaduw van de dingen die gaan komen.

Waar in de kerk wordt de diepe betekenis van de Joodse feesten zoals het Bazuinfeest, Grote Verzoendag en het Loofhuttenfeest geleerd, zodat we vast oefenen, klaarstaan, gereed zijn voor hetgeen gaat komen ? Wat zeggen deze feesten ons ? Wat kunnen de Joodse Rabbi’s ons hier over leren?  Onderwijzen de opstellers van de brief hun schapen hier in ?

God gaf deze feesten als een altoosdurende instelling (Lev 23:41, ex 12:14).

Het woord feesten heeft ook nog een andere betekenis, namelijk gedenken.

Gedenken doe je OPDAT…..

Het is onmogelijk om in een blog uitgebreid en diep in te gaan op deze feesten. Ik wil u er wel graag vast op wijzen dat er binnenkort een zeer interessant boek over dit onderwerp uitkomt. Ik zal u daar op deze blog ter zijner tijd  ook over informeren.

Zoals de voorjaarsfeesten een voorafschaduwing waren van Jezus leven/lijden/opstanding,  zo zijn de najaarsfeesten een voorafschaduwing van Jezus wederkomst en roept God ons op om middels deze feesten / gedenkmomenten te repeteren, ons klaar te maken en om de tekenen der tijden te verstaan.

De feesten zijn schaduwen van ware gebeurtenissen in de toekomst, die Jezus centraal stellen. De Joodse feesten hebben dus wel degelijk een Nieuw Testamentische betekenis.

We zullen dus terug moeten naar onze Joodse wortels om Gods woord te kunnen verstaan. Israël als volk en land is ook in deze tijd nog steeds van belang omdat hij door Zijn volk zichzelf kenbaar maakt.

Israël wordt 79 keer genoemd in het Nieuwe Testament. 77  keer heeft dit dezelfde betekenis als in het Oude testament. Het woord Jood komt ongeveer 200 keer voor  in het Nieuwe Testament. In geen van deze gevallen geeft de context aanleiding voor een bredere uitleg van Jood  als bedoeld zijnde “Christen”

Laten de opstellers van de brief hun hoogmoed varen, waar Paulus al voor waarschuwde in Romeinen 11:20: “Zeker, ze zijn afgebroken vanwege hun ongeloof en u dankt uw plaats aan uw geloof. Wees daarom echter niet hoogmoedig, maar heb ontzag voor God”

Gods woord zegt dat in het nieuwe Jeruzalem op de poorten van de stad de namen zullen staan van de 12 stammen van Israël en dat het Loofhuttenfeest door alle volkeren gevierd zal worden. (Zach 14).

Het getuigt van grote hoogmoed Israël, het Joodse volk af te serveren als iets uit de oudheid, als iets dat vergaan is, iets dat niet meer relevant is, terwijl alle tekenen, profetieën, Gods feesten en beloften, Gods Woord, wijzen op de speciale plaats van het Joodse volk in Zijn handelen, in Zijn plan.

Wordt vervolgd.